Recensie: Pippin

Het werk dat Stephen Schwartz (Godspell, Wicked) begin jaren zeventig schreef voor zijn studententheaterclub is veertig jaar later uitgegroeid tot een wereldreizende Broadwayshow die het zelfs tot in Amsterdam schopt. Het gaat hier natuurlijk over Pippin. Deze musical markeert het begin van een serie Broadwayshows in Nederland, die Koninklijk Theater Carré onder de noemer "Broadway aan de Amstel" naar Amsterdam brengt. Wat de toeschouwer voorgeschoteld krijgt is een musical van Broadwaykwaliteit - en dat betekent evenveel als het doet vermoeden.

Pippin gaat over koningszoon Pippin (Kyle Dean Massey) die op zoek is naar een doel in zijn leven. Het simpele verhaal stelt niet zoveel voor - Pippin probeert zijn geluk te halen uit oorlog, seks en een gezinsleven - maar eigenlijk doet dat er niet zo toe. In Pippin draait het namelijk niet zozeer om het verhaal, maar om de waanzinnige acrobatiek, verrassende magische trucs en opzwepende dans en zang op torenhoog niveau.

Duizelingwekkend

Het verhaal van Pippin wordt verteld als een verhaal-in-een-verhaal, in de setting van een circus onder leiding van een overrompelende leading player (Gabrielle McClinton). Dit biedt ruimte voor het doorbreken van de vierde muur waarbij het publiek regelmatig direct aangesproken wordt. Maar vooral zorgt het voor duizelingwekkende acrobatische acts die je mond open doen vallen en je naar het puntje van je stoel trekken. En dan zijn er nog de karakteristieke choreografieën van Bob Fosse vol soepele heupbewegingen en verleidelijke poses. Ook de hand van Schwartz klinkt duidelijk door in de muziek, met enkele liedjes die eindigen op Wicked-achtige akkoorden. Al zijn niet alle nummers in Pippin even sensationeel, een showstopper ontbreekt niet ("Corner of the Sky") en de meezinger "No Time At All" (gezongen door de fenomenale 70-jarige Adrienne Barbeau) blijft lekker hangen.

Conventioneel en ontroerend

Verrassend genoeg is het toch het sobere einde dat de meeste indruk maakt. Al is het jammer dat Pippin uiteindelijk voor een conventioneel leven kiest, toch is het slot ook ontroerend en spannend en rechtvaardigt het alle pracht en praal die eraan vooraf ging. Hoewel Pippin inhoudelijk niet de meest diepgaande musical is, maakt de enorme kwaliteit van de uitvoering het een must-see voor iedereen die van theater houdt. Pippin is zonder meer een fantastische toevoeging aan de musicalprogrammering van ons land en daar mogen we Carré hartelijk voor danken.

Beoordeel de musical zelf op de productiepagina.

Lees ook het achtergrondartikel over de musicals van Stephen Schwartz in Nederland.

Door: Sanne Thierens. Foto's: Roy Beusker.