Interview: Tom van Kalmthout over De Gelaarsde Poes

Familievoorstelling De Gelaarsde Poes lijkt bij voorbaat al een succes: het Ro Theater meldt dat er nooit eerder zo veel kaarten werden verkocht in de voorverkoop. Hoog tijd om te bellen met Tom van Kalmthout, die de rol van molenaarszoon vertolkt in de voorstelling die zaterdag in première gaat.

Ha Tom, hoe gaan de repetities?

‘Uitstekend. Vorige week dinsdag hadden we de eerste try-out, die ging onwijs goed. We waren nogal zenuwachtig omdat de doorloop ervoor verschrikkelijk ging, en we waren ervan overtuigd dat het een ramp ging worden. Maar dan zit daar toch ineens het publiek, en dat geeft iets extra’s. Iedereen speelt net iets strakker, en iedereen heeft net wat meer energie. De reacties waren waanzinnig goed, dus ik denk dat we op schema zitten voor zaterdag.’

Klinkt goed! Hoe zou je de voorstelling omschrijven?

‘Het eerste wat in me opkomt, is dat het heel erg grappig is. Het is het klassieke sprookje van de Gelaarsde Kat in een modern jasje, en het mooie is dat er voor iedereen wel wat in zit. Er zijn een hoop geinige dingen voor kinderen, maar ook voor volwassenen is het zeker grappig. Daarnaast zijn de liedjes van Alex Klaasen steengoed (zoals je hieronder kan horen).'

Dus je denkt dat het ook voor de oudere theaterbezoekers leuk is?

‘Ja, absoluut. Ik bezocht, voordat ik dit jaar zelf meespeelde, altijd de familievoorstellingen van het Ro Theater omdat ik ze tof vond, en dat deed ik niet met mijn familie. Maar het natuurlijk fijn dat er iets leuks is wat je wel met de familie zou kunnen doen.’

Iets anders: Ik zie dat je vooral toneel- en televisie-ervaring hebt. Hoe was het om dan opeens in een musical te staan?

‘Eerlijk gezegd vond ik dat best wel lastig. Ik heb de acteursopleiding aan de Amsterdamse Toneel- en Kleinkunst Academie gedaan (ATKA) en daar heb ik wel wat ervaring opgedaan met zingen, maar het is zeker niet mijn eerste natuur. Ik merkte dat in het begin heel erg: spelen in een musical vergt een ander soort concentratie dan wanneer je alleen moet toneelspelen. Het kost voor mijn gevoel ook meer energie. Ik ben helemaal kapot na een voorstelling. Dat geeft natuurlijk niet: ik vind het juist fijn. Dan heb ik het gevoel dat ik hard heb gewerkt. Maar je zult mij nooit in de hoofdrol van een grote musical gaan zien. Denk ik. Al kan ik dat natuurlijk niet met zekerheid zeggen.’

Hoe merk je dat dan?

'Nou, ik voel me nu bijvoorbeeld een klein beetje ziekig. Als ik een klein beetje last van mijn stem heb is dat voor toneel of televisie niet zo’n probleem, maar wanneer ik moet gaan zingen maakt het alles wel lastiger. Maar werken met deze cast is zo fantastisch dat het helemaal goedkomt.'

Ja, hoe was de cast?

'Een superleuk clubje. Ik ken ze eigenlijk bijna allemaal van mijn school in Amsterdam, en ik had sowieso iedereen weleens ontmoet. Het is ook maar een klein wereldje. Pieter Kramer is te gek om mee te werken, en ik vond het leuk om lekker in Rotterdam te spelen. We zijn begonnen op 19 oktober, acht weken voor de première. Er was voor ons nog veel ruimte om te kunnen freewheelen met het script. Dat is niet vanuit een soort luiheid van de scriptschrijver, maar juist om ruimte te geven aan de creativiteit van de cast.'

Om jullie eigen stempel te drukken op de voorstelling?

‘Ja zeker, en dat werkte heel goed. De sfeer bij de repetities was ontzettendgoed, en iedereen probeerde elkaar steeds te overtreffen door de leukste grappen te maken in de scènes. Er is dus genoeg te lachen bij De Gelaarsde Poes.'

En dan straks op tour

‘Daar heb ik echt onwijs veel zin in. We gaan een tourtje van twee, drie maanden doen en daar kijk ik echt naar uit. Lekker iedere dag ergens anders spelen en de theaters van Nederland bekijken. Ik doe dit veel liever dan dat ik een jaar lang iedere dag op dezelfde plek zou moeten staan.’

Wil jij De Gelaarsde Poes zien? Voeg de voorstelling toe aan je logboek via de productiepagina.