Recensie: Grease

Eens in de zoveel tijd verschijnt hitmusical Grease weer in de theaters. Dit seizoen gooit Stage Entertainment Nederland Tim Douwsma, Vajèn van den Bosch en René van Kooten in de strijd om de bekende filmmusical uit 1978 nieuw leven in te blazen. Dat lukt aardig, maar de musical bevat wat knelpunten.

Zodra de intromuziek van Grease start, beginnen bezoekers enthousiast op hun stoel op en neer te wippen. De bekende deuntjes en het originele script, dat nauw gevolgd wordt, zullen de filmfan niet teleurstellen. Er zitten echter wat haken en ogen aan dat script. Sommige grappen, die in de bioscoopfilm uit ‘78 leuk waren, slaan op het toneel anno 2015 de plank mis. Er zijn beschamend weinig momenten waarop het publiek hardop lacht. Daarnaast zijn de opmerkingen over seks op het toneel en in het Nederlands nogal kort door de bocht, waardoor de musical niet erg geschikt is om met de familie naartoe te gaan. Zo wordt er wel erg duidelijk met een condoom gezwaaid en een seksscène nagebootst, terwijl dit in de film wat meer weggemoffeld werd.

Zwierige rokken, sober decor

De musical moet het hebben van de beroemde melodieën waarop in zwierige rokken gedanst wordt. Aan de outfits is veel aandacht besteed; ze passeren in groten getale de revue en zorgen voor een kleurrijk geheel op het podium, waardoor je je in de jaren vijftig waant. Het decor is echter vrij sober en bestaat uit slechts uit enkele attributen (tafels, bar, trappetjes) waarachter een enorm scherm hangt dat verandert van kleur. Hierdoor ontbreekt diepte op het toneel, waardoor je nooit het gevoel hebt helemaal naar een andere wereld te worden meegenomen. Projecties op het scherm hadden het geheel een stuk levendiger gemaakt; een gemiste kans.

René van Kooten trekt aandacht

De cast zet een prima prestatie neer, vooral tijdens de danswedstrijd. Zo worden er een aantal indrukwekkende lifts uitgevoerd en dansers door de lucht gezwierd. Weliswaar blijft Tim Douwsma (Danny) hier wat meer op de achtergrond, waardoor het niet erg geloofwaardig is dat hij de danswedstrijd wint. Hoewel Douwsma vocaal wel sterk is, wordt de aandacht in de musical vooral getrokken door sterspeler René van Kooten. Zijn spel en zang zijn meeslepend, en de prettigste nummers om naar te luisteren, zijn dan ook degene die hij ten gehore brengt. Ook Annefleur van den Berg (Rizzo) valt op vanwege haar volle, zuivere zang. Het is jammer dat ze maar één solo heeft.

Verwacht bij Grease geen theatrale hoogstandjes of vernieuwend theater. Maar ben je op zoek naar een vermakelijk avondje uit met lekkere nummers en sterke dans, dan zit je bij deze musical helemaal goed.

Beoordeel Grease zelf via de productiepagina.

Door: Stephanie Thierens.